Zwolnienie lekarskie w ciąży przysługuje kobiecie, Podatki, mieszkania, podwyżki i świadczenia. Gospodarcze punkty umowy koalicyjnej . 10 listopada 2023, 13:13. TVN24 Biznes | Z kraju. Użytkownicy sieci często mówią, że wynajęcie mieszkania rodzinie z dzieckiem to tylko problemy. Dziecko niszczy ściany, meble… a takich lokatorów trudniej się pozbyć. Z problematycznym najemcą należy w pierwszej kolejności rozwiązać umowę najmu, następnie należy wnieść powództwo o eksmisję z lokalu mieszkalnego do Umowa najmu mieszkania kobiecie w ciąży z mężem. Pytanie z dnia 25 sierpnia 2021 jestem wlascicielka mieszkania,ktore chce wynajac kobieta w ciazy z mezem.Jak musi byc ulozona umowa najmu,zeby w razie braku platnosciprzez lokatorke moglabym jej wypowiedziec umowe Kup teraz na Allegro.pl za 166,74 zł - Calvin Klein Zestaw Miniatura Women Eternity + CK (13805009037). Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect! Sen o obcej kobiecie w ciąży może wywoływać różne emocje i myśli, które masz w związku z tym wizerunkiem. Interpretacja snu zależy od kontekstu i indywidualnych doświadczeń osoby śniącej. Oto kilka możliwych interpretacji takiego snu: Nowe początki i możliwości: Obca kobieta w ciąży może symbolizować nowe początki i Kup teraz na Allegro.pl za 129 zł - Pozłacany Komplet biżuterii zielone kamienie prezent (12663641676). Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect! Wynajmę mieszkanie 2-pokojowe o powierzchni 36 m². Mieszkanie usytuowane jest na 3 piętrze w 3-piętrowym bloku na ul. Zbrowskieg Skontaktuj się. 55,60 m2 2 50 zł/m2. mieszkanie na wynajem 56m2. Zobacz 29 ogłoszeń o mieszkania na wynajem w Bródno-Podgrodzie, Targówek, Warszawa, mazowieckie. Sprawdź na Otodom.pl! 15 mieszkań na sprzedaż i wynajem w Dobiegniewie - Najwięcej aktualnych ogłoszeń mieszkań - Mieszkania na sprzedaż i wynajem Dobiegniew - Sprawdź! Nieruchomosci-online.pl na Androida Pobierz Jakas godzine temu mialam zadac pytanie w temacie "czego nie mowic kobiecie w ciazy" o co pytac mozna.Bo moze najlepiej liste sobie zrobic lol 8) ;) Naczytalam sie tego topiku,za duzo pytan znajomej nie zadawala to po porodzie tak jakby odczulam,ze troche miala zal,ze sie czlowiek za bardzo nie interesowal,a pierwsza ciaza to takie wydarzenie. waHTkjT. Chciałabym wynająć najemcy moje mieszkanie, w którym przez jakiś czas nie będę mieszkać. Zgłosiła się chętna pani, która chce je wynająć dla swoich dwóch córek w wieku 15 i prawie 18 lat – dziewczyny dostały się do liceum w moim mieście, miałyby tam mieszkać same, a matka odwiedzałaby je 2 razy w tygodniu. Mam ogromne wątpliwości, czy mogę jej wynająć mieszkanie i czy osoby nieletnie mogą w nim same mieszkać. Umowę najmu miałaby podpisać matka dziewczynek. Jak to wygląda od strony prawnej? Co powinna zawierać umowa najmu? Czy najemcą mieszkania może być osoba niepełnoletnia? Przede wszystkim należy zaznaczyć, że przepisy prawa nie zabraniają zawierania umów najmu z osobami małoletnimi. Umowy te jednak mogą być zawierane z tymi osobami za zgodą ich przedstawicieli ustawowych lub właśnie za ich pośrednictwem. Według art. 12 Kodeksu cywilnego „nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie. Czynność prawna dokonana przez taką osobę jest nieważna”. Natomiast zgodnie z art. 15 „ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają małoletni, którzy ukończyli lat trzynaście, oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo”. Według art. 17 „z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ważności czynności prawnej, przez którą osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych zaciąga zobowiązanie lub rozporządza swoim prawem, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego”. Z dalszych regulacji Kodeksu cywilnego wynika, że ważność umowy zawartej przez osobę ograniczoną w zdolności do czynności prawnych bez wymaganej zgody przedstawiciela ustawowego zależy od potwierdzenia umowy przez tego przedstawiciela. Przy czym osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może bez zgody przedstawiciela ustawowego rozporządzać swoim zarobkiem, chyba że sąd opiekuńczy z ważnych powodów postanowi inaczej. Małoletni może sam potwierdzić zawartą umowę po uzyskaniu pełnej zdolności do czynności prawnych (z chwilą ukończenia 18 lat), a strona, która zawarła umowę z osobą ograniczoną w zdolności do czynności prawnych, nie może powoływać się na brak zgody jej przedstawiciela ustawowego. W zasadzie czynność prawna małoletniego (zawarcie umowy najmu) może być dokonana przez przedstawiciela, przy czym umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Zgodnie z art. 98 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice są przedstawicielami ustawowymi dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako jego przedstawiciel ustawowy. W sytuacji gdy żadne z rodziców nie może reprezentować dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską, reprezentuje je kurator ustanowiony przez sąd opiekuńczy. Przyjmuje się, że wystarczy wiedza przedstawiciela ustawowego o umowie i brak sprzeciwu. Jednak dla celów dowodowych warto posiadać formę pisemną. Ponadto stosownie do art. 63 jeżeli do dokonania czynności prawnej potrzebna jest zgoda osoby trzeciej, może ona wyrazić zgodę przed złożeniem oświadczenia przez osoby dokonujące czynności albo po jego złożeniu. Zgoda wyrażona po złożeniu oświadczenia ma moc wsteczną. Oznacza to, że ważna jest umowa, nawet zawarta bez zgody przedstawiciela ustawowego, jeśli zgoda ta została wyrażona w terminie późniejszym. Zobacz również: Upoważnienie do wynajmu mieszkania Kto zapłaci za zniszczenia mieszkania gdy najemcą jest osoba niepełnoletnia? Jak więc z powyższego wynika, teoretycznie umowa mogłaby zostać zawarta nawet przez same osoby małoletnie. Dla Pani jednak nie ma to najmniejszego sensu, gdyż najczęściej dzieci nie posiadają majątku i w ten sposób ich odpowiedzialność za zniszczenie mieszkania będzie ograniczona do kwoty kaucji (która zapewne zostanie ustanowiona, a która nie zawsze wystarcza na poczynione w wynajętym lokalu szkody). Dobrym więc rozwiązaniem będzie wynajęcia lokalu z osobą dorosłą (matką dwóch lokatorek), gdyż to ona będzie osobiście ponosiła odpowiedzialność zarówno za lokal jak i za lokatorki. Oczywiście koniecznie w umowie najmu powinno znaleźć się stwierdzenie, że w lokalu będą zamieszkiwać te trzy lokatorki (ze wskazaniem ich danych, nr pesel i miejsca zamieszkania) oraz stwierdzenie, że odpowiedzialność za szkody spowodowane przez lokatorki ponosi w pełni najemca. Wtedy z góry będzie Pani wiedziała do kogo kierować swoje roszczenia. Po drugie jeżeli zawrze Pani umowę na czas określony (a raczej tak będzie Pani chciała skonstruować umowę) to proszę pamiętać, że umowę najmu terminowego można wypowiedzieć jedynie w wyjątkowych (dokładnie wskazanych w umowie) sytuacjach. Zgodnie z art. 673 Kodeksu cywilnego: „§ 1. Jeżeli czas trwania najmu nie jest oznaczony, zarówno wynajmujący, jak i najemca mogą wypowiedzieć najem z zachowaniem terminów umownych, a w ich braku z zachowaniem terminów ustawowych. § 2. Ustawowe terminy wypowiedzenia najmu są następujące: gdy czynsz jest płatny w odstępach czasu dłuższych niż miesiąc, najem można wypowiedzieć najpóźniej na trzy miesiące naprzód na koniec kwartału kalendarzowego; gdy czynsz jest płatny miesięcznie – na miesiąc naprzód na koniec miesiąca kalendarzowego; gdy czynsz jest płatny w krótszych odstępach czasu – na trzy dni naprzód; gdy najem jest dzienny – na jeden dzień naprzód. § 3. Jeżeli czas trwania najmu jest oznaczony, zarówno wynajmujący, jak i najemca mogą wypowiedzieć najem w wypadkach określonych w umowie”. Najemca lub wynajmujący chce rozwiązać umowę przed terminem jej zakończenia Powyższe potwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 21 grudnia 2007 r. (sygn. akt III CZP 74/07) wydanej w składzie 7-osobowym Sąd Najwyższy stwierdził, że na gruncie obowiązujących przepisów najemca i wynajmujący mogą wskazać w umowie najmu zawartej na czas określony sytuacje, w których umowę wolno stronom zerwać wcześniej. Taka możliwość została wyraźnie zapisana w art. 673 § 3. Przepis ten obowiązuje od 10 lipca 2001 r. Co istotne, SN uznał także, iż dopuszczalne było wypowiedzenie terminowej umowy najmu lub dzierżawy w wypadkach w niej przewidzianych, także wówczas gdy umowa zawarta została przed dniem wejścia ww. przepisu w życie. Generalnie taka umowa najmu lokalu mieszkalnego powinna zawierać: dane stron umowy wraz z numerami dowodów osobistych, PESEL i NIP; dokładne informacje o przedmiocie najmu (adres, powierzchnia); dane o prawie własności przysługującym Pani jako wynajmującej (jako załącznik kopia aktu notarialnego plus aktualny odpis z księgi wieczystej); wysokość czynszu i co dokładnie się na ten czynsz składa; generalnie przez czynsz zazwyczaj rozumie się opłatę za wynajem mieszkania, jednak dochodzą tu jeszcze opłaty wynikające z bieżącej eksploatacji, które pokrywane są z kieszeni najemcy (energia elektryczna, gaz, telefon, kablówka, ogrzewanie itd.). czas najmu i okres wypowiedzenia (proszę pamiętać, że podpisując umowę na czas nieoznaczony i przy braku uzgodnień dotyczących terminów wypowiedzenia stosuje się terminy ustawowe); terminy i sposób płatności czynszu, który zazwyczaj regulowany jest z góry(najczęściej stosowany jest miesięczny okres rozliczeniowy); do umowy można dodać dodatkowy załącznik, który będzie zawierał spis pozostawionych urządzeń AGD i RTV oraz ich stanu, mebli oraz opis stanu sanitariatów, stolarki okiennej czy podłogi (protokół zdawczo-odbiorczy lokalu), a także wskazania liczników; wysokość kaucji, która będzie pełnić rolę zabezpieczenia przed potencjalnie możliwymi stratami materialnymi w lokalu (najczęściej stosowaną kaucją jest równowartość jednego miesięcznego czynszu); dla spraw nieuregulowanych umową mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego i ustawy o ochronie lokatorów. Oczywiście nigdy Pani nie wie, jakimi najemcami będą klienci i czy po wyprowadzce w sposób odpowiednio się z Panią rozliczą i czy w ogóle opuszczą lokal o czasie (nie ma w naszym prawie dopuszczalnej eksmisji na tzw. bruk). Zwykła umowa a może umowa najmu okazjonalnego? W tym zakresie najlepszym rozwiązaniem byłby najem tzw. okazjonalny, bowiem jest to umowa gwarantująca Pani największe, choć nie stuprocentowe bezpieczeństwo (takiego bowiem nie ma). Najem ten pozwala w razie zakończenia umowy w uproszczony sposób pozbyć się najemcy z lokalu bez prowadzenia tradycyjnego i – dodam – długotrwałego postępowania eksmisyjnego. Zgodnie z art. 19a ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego: „1. Umową najmu okazjonalnego lokalu jest umowa najmu lokalu służącego do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, którego właściciel, będący osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali, zawarta na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat. 2. Do umowy najmu okazjonalnego lokalu załącza się w szczególności: 1) oświadczenie najemcy w formie aktu notarialnego, w którym najemca poddał się egzekucji i zobowiązał się do opróżnienia i wydania lokalu używanego na podstawie umowy najmu okazjonalnego lokalu w terminie wskazanym w żądaniu, o którym mowa w art. 19d ust. 2; 2) wskazanie przez najemcę innego lokalu, w którym będzie mógł zamieszkać w przypadku wykonania egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu; 3) oświadczenie właściciela lokalu lub osoby posiadającej tytuł prawny do lokalu, o którym mowa w pkt 2 lub ust. 3, o wyrażeniu zgody na zamieszkanie najemcy i osób z nim zamieszkujących w lokalu wskazanym w oświadczeniu; na żądanie wynajmującego załącza się oświadczenie z podpisem notarialnie poświadczonym. 3. W razie utraty możliwości zamieszkania w lokalu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, najemca jest obowiązany w terminie 21 dni od dnia powzięcia wiadomości o tym zdarzeniu wskazać inny lokal, w którym mógłby zamieszkać w przypadku wykonania egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu, oraz przedstawić oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, pod rygorem wypowiedzenia umowy, o którym mowa w art. 19d ust. 5. […] 6. Umowa najmu okazjonalnego lokalu oraz zmiany tej umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności”. Właściciel winien zgłosić zawarcie umowy najmu okazjonalnego lokalu naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania właściciela w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia najmu. Jeśli weźmiemy pod uwagę złożone przez najemcę w formie aktu notarialnego oświadczenie o poddaniu się egzekucji i jego zobowiązanie do wydania oraz opróżnienia lokalu, to po zakończeniu umowy najemca powinien lokal opróżnić. Jednak na wypadek, gdyby tak nie było, w art. 19d ust. 2 wspomnianej ustawy przewidziano, że jeżeli po wygaśnięciu lub rozwiązaniu umowy najmu najemca dobrowolnie nie opróżnił lokalu, właściciel doręcza mu żądanie opróżnienia lokalu sporządzone na piśmie opatrzonym urzędowo poświadczonym podpisem właściciela i następnie w przypadku bezskutecznego upływu terminu właściciel składa do sądu wniosek o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu. Zatem zawierając taką umowę, ma Pan wskazany inny lokal, w którym prawo zamieszkania ma najemca i dysponuje Pan aktem notarialnym, co do którego tylko nadaje Pan klauzulę wykonalności i oddaje sprawę do komornika, jeżeli lokator dobrowolnie się nie wyprowadzi. Zasadniczo w przypadku zwykłej umowy najmu zgodnie z art. 14 cytowanej ustawy w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia lokalu socjalnego ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. W myśl zaś ust. 4 tego przepisu: „sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec: 1) kobiety w ciąży, 2) małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm.) lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą, 3) obłożnie chorych, 4) emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej, 5) osoby posiadającej status bezrobotnego, 6) osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały – chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany”. Mowa tu o wyroku, a więc przepis ten nie dotyczy najmu okazjonalnego. Nadto w przypadku najmu okazjonalnego osoby muszą dysponować niejako lokalem zastępczym wskazanym przy zawarciu umowy. Najem ten jednak wiąże się z dodatkowymi kosztami. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ W moim prywatnym własnościowym mieszkaniu pomieszkuje znajoma kobieta (już około miesiąca), która jest w ciąży. Nie chce się wyprowadzić, mimo że już miała to zrobić i przeprowadzić się do swojego mieszkania (ale tam nadal nie ma pozwolenia na użytkowanie). Czy mogę wyrzucić ją z mieszkania spakować jej rzeczy do magazynu i zmienić zamki? Czy ona może wezwać policję i zmusić mnie do wpuszczenia jej? Nie ma żadnej umowy między nami o korzystanie z mojego mieszkania, wprowadziła się bez mojej zgody. Zgoda na zamieszkanie – ustna umowa użyczenia Niestety nie wskazał Pan w pytaniu, z jakiego powodu lokatorka zamieszkuje w Pana nieruchomości. Zakładając, iż pierwotnie zgodził się Pan na takie zamieszkiwanie, łączy Państwa tzw. ustna umowa użyczenia. Niestety, pomimo iż obecnie nie zgadza się Pan na dalsze zamieszkiwanie lokatorki w Pana nieruchomości, a więc w sposób dorozumiany rozwiązał Pan umowę użyczenia, nie może Pan bez jej woli doprowadzić do opuszczenia przez lokatorkę lokalu. Aby skutecznie i zgodnie z prawem pozbyć się niechcianej lokatorki, powinien Pan skierować do sądu sprawę o eksmisję. Eksmisja niechcianej lokatorki – procedury Zgodnie bowiem z art. 13 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów „jeżeli lokator wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku, inny lokator lub właściciel innego lokalu w tym budynku może wytoczyć powództwo o rozwiązanie przez sąd stosunku prawnego uprawniającego do używania lokalu i nakazanie jego opróżnienia”. Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 powyższej ustawy „w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu albo braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia najmu socjalnego lokalu ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu wobec: 1) kobiety w ciąży, 2) małoletniego, osoby niepełnosprawnej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( z 2018 r. poz. 511 i 1000) lub ubezwłasnowolnionego oraz osoby sprawującej nad nim opiekę i wspólnie z nim zamieszkałej, 3) obłożnie chorego, 4) emeryta lub rencisty spełniającego kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej, 5) osoby posiadającej status bezrobotnego, 6) osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały – chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany lub ich sytuacja materialna pozwala na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych we własnym zakresie”. Z uwagi na to, iż lokatorka jest w ciąży, a także urodzi w niedługim czasie dziecko, sąd orzeknie o przyznaniu lokalu socjalnego. Mając powyższe na uwadze, podnoszę, iż zgodnie z ust. 6 powyższego przepisu „orzekając o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego, sąd nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego”. Dlatego też eksmitowany ma prawo do zamieszkiwania w lokalu aż do momentu złożenia mu przez gminę oferty umowy najmu lokalu socjalnego. Jeżeli taka oferta została złożona, a eksmitowany odmawia jej przyjęcia, to zgodnie z powyższym, wyrok eksmisyjny może zostać wykonany, a więc może zostać wykonana eksmisja. Zobacz również: Co grozi za wyrzucenie lokatora? Konieczność ponoszenia opłat przez lokatorkę Mając natomiast na uwadze art. 18 ust. 1 ustawy „osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie”. Ponadto, w chwili obecnej, jeżeli lokatorka wciąż zamieszkuje lokal – pomimo iż wypowiedział jej Pan umowę, przysługuje Panu wobec lokatorki roszczenie o zapłatę z tytułu bezumownego korzystania z lokalu. Niniejsze odnosi się także do przyszłego roszczenia o zapłatę do czasu wskazania lokalu socjalnego. Podsumowując, wskazuję, iż w obecnej chwili, jeżeli lokatorka dobrowolnie nie opuści Pana mieszkania, możliwa jest jedynie eksmisja orzeczona przez sąd. Niestety z uwagi na tryb postępowania niniejsze sprawy mogą potrwać około roku. Ponadto samo uzyskanie orzeczenia o eksmisji nie spowoduje natychmiastowego opuszczenia lokalu, gdyż lokatorka uprawniona jest do zapewnienia lokalu socjalnego. Z uwagi na to sąd wstrzyma dokonanie eksmisji do czasu wskazania przez gminę takiego lokalu – z doświadczenia powiem, iż trwa to równie długo. Dlatego proponuję polubownie porozmawiać z lokatorką, aby dobrowolnie opuściła lokal. Zobacz również: Wynajem mieszkania kobiecie w ciąży Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Kobietom w stanie błogosławionym bardzo często przysługuje nieco więcej praw niż innym. Z tego powodu, mają też sporo przywilejów jak na przykład obsługa bez czekania w kolejce, czy też możliwość zaparkowania samochodu w specjalnie wyznaczonych miejscach blisko sklepu. A co w przypadku, gdy przedstawicielka płci pięknej zachodzi w ciąże, a mieszka w wynajmowanym mieszkaniu? Czy można ją wtedy wyrzucić z mieszkania? W poniższym artykule postaramy się rozwiać wszelkie wątpliwości. Często się zdarza, że właściciele więcej niż jednej nieruchomości, decydują się na wynajęcie nieużywanych kwater. Ma to swoje plusy i minusy. Jakie? Spieszymy z odpowiedzią. Plusy: dodatkowe pieniądze każdego miesiąca, pewność, że obiekt nie zostanie okradziony, gdyż pilnują go lokatorzy, czynsz do spółdzielni opłacają najemcy, dzięki czemu odchodzą nam niepotrzebne koszty. Minusy: nie wszyscy domownicy płacą w terminie lub nie płacą wcale, najemcy zaniedbują mieszkanie, niszczą drogie sprzęty, są głośni i przeszkadzają sąsiadom, przeprowadzają w mieszkaniu zmiany, których zabrania umowa, zachowują się sprzecznie z zasadami współżycia społecznego i zakłócają domowy mir. Jak widać lista minusów, jest zdecydowanie dłuższa niż plusów, a bądźmy szczerzy, z pewnością można tam jeszcze dopisać kilka pozycji. Przedstawione wady, bardzo często są skutkiem wypowiedzenia umowy najmu przez właściciela mieszkania. Jednak, czy to wystarczy? Prawo o ochronie praw lokatorów, a właściciele mieszkań Wypowiedzenie umowy najmu nie jest równoznaczne z wyprowadzką uciążliwych domowników. Skupmy się na tym, czy można wyrzucić kobietę w ciąży z mieszkania? Uzasadnienie tego pytania jest bardzo złożone i niejednoznaczne. Czasami zdarza się, że jako gospodarz kwatery nie chcesz, aby zamieszkiwały ją rodziny z dziećmi. Nie ma w tym nic złego, gdyż jest to Twoja własność i masz prawo wynająć ją komuś, kto będzie spełniał Twoje oczekiwania. Jednak mają miejsce przypadki, w których kobieta zachodzi w ciąże już po podpisaniu umowy najmu. Co wtedy możesz zrobić? Po pierwsze zastanów się, czy rzeczywiście nie jesteś w stanie zaakceptować małego domownika w swoich czterech kątach. Jeżeli nie, to przejdźmy do opcji numer 2 – wypowiedzenie umowy. Czy można w ogóle to zrobić? Polskie prawo powinno być równe wobec najemców i wynajmujących. Jednak w praktyce, to sublokator jest na zdecydowanie lepszej pozycji, niż sam pan domu. A dlaczego? Ponieważ nie można pozbawić nikogo dachu nad głową w przypadku, gdy nie ma dokąd iść. Zacznijmy od początku. Wypowiedzenie umowy najmu jest oczywiście możliwe, jednak należy zachować odpowiedni termin. Wyprowadzka nie może się odbyć tego samego dnia, czy chociażby w ciągu kolejnych kilku. Użytkownikowi Twojej własności przysługuje ustawowo miesiąc na jej opuszczenie. Ciężarna i jej prawa A czy można wyrzucić kobietę w ciąży z mieszkania? W przypadku, gdy dziewczyna spodziewa się dziecka, można rozwiązać umowę najmu i wyznaczyć termin wyprowadzki. Jednak trzeba liczyć się z tym, że to od woli ciężarnej, albo raczej od tego, czy zna ona swoje prawa, będzie zależało, czy opuszczenie ciepłego gniazdka dojdzie do skutku, czy też nie. Cały szkopuł jest w tym, że jeżeli ciężarna zgodzi się na przekwaterowanie, to nie ma nic złego w zakończeniu stosunku najmu. Natomiast jeżeli nie chce się wyprowadzić, to sam nie możesz jej wyrzucić. W takich przypadkach najczęściej kieruje się wniosek do sądu o eksmisję, jednak nadal nie daje to gwarancji, że Twoje cztery kąty zostaną opuszczone. Jest to bardzo długi i żmudny proces, który może się ciągnąć latami. Problem polega na tym, iż kobiecie w ciąży przysługują większe prawa i w przypadku jej sprzeciwu na wypowiedzenie umowy, nie możesz jej wyrzucić. Zgodnie z artykułem 14 ustęp 4 Ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu Cywilnego, w przypadku wszczęcia postępowania sądowego w sprawie eksmisji, sąd z urzędu, czyli bezwzględnie zawsze, samodzielnie orzeka o przyznaniu ciężarnej mieszkania socjalnego. Pewnie myślisz, że dzięki temu szybko się ona od Ciebie wyprowadzi? Niestety to nadal nie jest koniec tej sytuacji. Koniec problemów? W momencie, gdy sąd orzeka, iż kobiecie w ciąży przysługuje lokal socjalny, do momentu aż ciężarna się wyprowadzi, może minąć nawet kilka lat. Budynkami socjalnymi zarządzają gminy i to one decydują kto i kiedy może się do nich przenieść. Nie mamy na myśli tego, że samorząd nie chce wydawać takich mieszkań. Problem tkwi w tym, iż jest ich bardzo mało, a kolejka osób, które na nie czekają, wciąż się wydłuża. W związku z tym, na takie domostwo trzeba czekać, czasami bardzo długo. Do momentu, aż ciężarna nie będzie mogła się przeprowadzić do nowego miejsca, nie masz możliwości, a raczej prawa, aby ją wyrzucić. Jest to bezwzględnie zakazane i sprzeczne nie tylko z prawem, ale również z zasadami współżycia społecznego. Nie może tego zrobić również komornik, który w praktyce zajmuje się takimi sprawami. Dlatego nie masz żadnych możliwości, aby cokolwiek zdziałać. Podsumowując – czy można wyrzucić kobietę w ciąży z mieszkania? Tak, o ile sama się na to zgodzi i nie, gdy tylko i wyłącznie Ty sam tego chcesz.